สวัสดีครับหายไปนานพอสมควรเลยครับหลังจากวันเด็ก ตอนนี้ใกล้ตรุษจีนแล้วเด็กๆหลายคนน่าจะรออั่งเปาจากผู้ใหญ่แน่ๆเลย แต่สำหรับคนเป็นพ่อแล้ว อั่งเปามีให้ได้ทุกวันล่ะครับ ถ้าเจ้าตัวน้อยทำตัวน่ารัก และอยู่ในโอวาท

     ตอนนี้เจ้าตัวเล็กของผมอายุได้สี่ขวบแล้ว ถึงเวลาต้องเข้าโรงเรียนกับเขาแล้วหลังจากอยู่บ้านมานาน แต่ก็ได้แม่เขาสวนหลายๆเรื่องทำให้เขาเขียนหนังสือได้ ท่อง ก.ไก่ ได้ หรือแม้แต่จำสีหรือตัวเลขได้แล้ว ผมตื่นเต้นมากๆที่จะต้องพาเขาไปสมัครเรียนแล้ว ตอนนี้ผมก็หาโรงเรียนอยู่หลายที่ให้เจ้าตัวเล็ก แต่จะเป็นที่ไหนก็คงไม่น่าจะไกลบ้านนัก เพราะไปรับไปส่งได้สะดวก ส่วนเรื่องการเรียนการสอน ไม่น่าจะต้องห่วงมาก เพราะโรงเรียนไหนคงจะสอนไม่ต่างกันนัก ห่วงแต่ว่าไอ่ตัวเล็กจะแอบไปแกล้งเพื่อนหรือเปล่า เพราะซนมากๆ ห่วงว่าเขาจะเข้ากับสังคมได้ไหม เพื่อนจะเยอะไหม ห่วงว่าจะไปกวนคุณครูหรือเปล่า คิดๆแล้วก็ห่วงเยอะเหมือนกัน

     แต่สำคัญที่สุดหัวอกพ่อแม่คงอยากจะเห็นเจ้าตัวเล็กใส่ชุดนักเรียนเดินไปโรงเรียนด้วยกัน ก็ถือว่าเป็นความสุขที่สุดแล้วล่ะครับ จากแต่ก่อนแม่ผมก็ไปส่งผมไปโรงเรียนอนุบาลทุกวัน ผมน่ะงอแงมากๆ ไม่ชอบเลยโรงเรียน กลัวว่าเจ้าตัวเล็กของผมจะติดนิสัยไปไหม ยังไงเปิดเทอมนี้รู้กันแน่ครับ

    สุดท้ายนี้รู้สึกว่าตัวเองแก่จัง ช่วงเวลาไม่นานจากแต่ก่อนเจ้าตัวเล็กยังตัวแดงๆ อุ้มไปมาได้อยู่เลย เดี๋ยวนี้กลายเป็นตัวใหญ่ขึ้น ซนขึ้น พูดเก่งขึ้นมาก และก็เป็นเพื่อนคุยกับเราได้อีก คิดถึงชีวิตวัยเด็กจริงๆ