สวัสดีตอนเย็นๆ นี่ก็เวลา 17.30 อีก 30 นาทีผมก็ต้องกลับบ้านแล้ว พอถึงเวลากลับบ้านก็ต้องนึกถึงรถประจำทาง คิดว่าวันนี้เราจะได้นั่งหรือเปล่า วันนี้จะต้องยืนไหม ถือกระเป๋าโน๊ตบุ๊คกลับบ้านหรือเปล่า ฯลฯ ผมก็เลยมีเรื่องเกี่ยวกับรถปรพจำทางมาเล่าให้ฟังกันนะครับ รถประจำทางทุกวันนี้ก็มีอยู่ 2 ประเภทหลักๆคือ รถขสมก กับรถร่วม ส่วนแยกย่อยๆออกมาก็จะได้ตามนี้ครับ
รถสีส้ม มินิบัส รถพวกนี้คันเล็ก คล่องตัว ส่วนใหญ่ขับกันแบบช้าๆ กินลม แต่ถ้าเกิดพบเจอรถสายเดียวกันที่กระจกหลัง หรือเห้นอยู่ไกลๆด้านหน้า ก็เตรียมเกาะดีๆล่ะครับ เพราะมันซิ่งมากๆเล่นเสียวกันไปง่ะครับ ป้ายรถเมล์ก็ไม่จอดจอดขวาได้ก็จอด ซึ่งก็น่าจะเป็นเรื่องปกติของทุกวันนี้ สายที่กล่าวขานกันมากๆสำหรับรถมินิบัสนรกก็น่าจะเป็นสาย 6 น่ะครับหากใครอยากลองก็เวลาเลิกงานเลยครับ 6 โมงเย็นลองขึ้นดู แล้วจะรู้ว่ารถติดๆมันก็วิ่งได้ -*-
ต่อมาก็รถร่วมคันใหญ่ๆสีขาว หรือสีชมพู(บางสาย) รถพวกนี้ค่อนข้างชิวๆ ขับไม่โหดมากนัก แล้วแต่อารมณ์คนขับ สายที่น่าจะกล่าวขวัญกันมากน่าจะเป็นสาย 8 นรก ที่หลายๆคนน่าจะได้ยินกิตติศัพท์กันมา
ต่อไปก็รถร่วมปรับอากาศ ส่วนใหญ่ขับไม่โหดมากนักเพราะมันเย็น คนขับเลยอารมณ์ดีซะส่วนใหญ่ แต่ปัญหาที่มันจะขับซิ่งก็ต่อเมื่อพบเห็นรถสายเดียวกัน(อีกแล้ว) ตามมา หรือเจอพวกลากทำให้ไม่ได้ลูกค้าก็จะพบกับสิงห์นักขับ เหมือนเดิมน่ะครับ -*-
ส่วนรถอีกแบบก็คือรถ ขสมก พวกนี้กินเงินเดือนซะส่วนใหญ่ไม่ต้องรับผิดชอบค่าเช่าเหมือนรถร่วม เลยขับไม่ค่อยโหดนัก แต่ก็แล้วแต่อารมณ์คนขับโดยส่วนใหญ่ขับไม่เร็วนัก แต่ถ้าใครอยากเห็นรถ ขสมก ขับเร็วๆล่ะก็หากนั่งเวลารถโล่งๆช่วง เที่ยงๆ หรือดึกๆแล้ว(กะสว่าง) รถพวกนี้ซื่งกันหูดับตับไหม้ เนื่องจากสภาพรถจะดีกว่าพวกรถร่วมมาก เลยซื่งกันได้ถึงใจน่ะครับ
และที่พิเศษสุดสำหรับผู้ที่พบเจอกับ Jackpot ที่อาจจะไม่เห็นกันบ่อยๆเช่น คนขับปวดท้องหนัก(ปวดขี้) ล่ะก็ความสามารถในการขับขี่จะเพิ่มขึ้นมาก รถติดๆเค้าก็วิ่งได้ แถมไม่ค่อยจอดป้ายเวลาคนกดกริ่งลงแล้วจะรู้สึกหงุดหงิด การเจอรถแบบนี้ถือว่าโชคดีครับ กลับบ้านเร็วดี เหมือนนั่งรถไฟเหาะ ตั้งแต่นั่งมาผมเจอประมาณ 3 รอบครับ คนขับแกซิ่งมากๆจนไปแวะปั้ม ซึ่งกระเป๋ารถเมล์ก็จะแจ้งให้ทราบว่าคนขับปวดท้อง ขออภัยที่ซิ่งนะคะ -*-
สุดท้ายนี้ก็ขอให้กลับบ้านกันโดนสวัสดิภาพ ไม่พบเจอรถพิเศษเข้าปั้มนะครับ ^^
