สวัสดีครับ วันนี้ว่างจัดเลยขอมาเขียนเล่าเรื่องราวช่วงนี้ซะหน่อย เนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงเข็มขัดสั้น เนื่องจากงานวัด Effect ทำให้ต้องจ่ายหนี้หลายประการรวมๆกันก็หลายอยู่ ทำให้เกิดสภาวะดังที่กล่าวข้างต้นมา โดยเพียงแค่ วันที่ 20 กุมภาพันธ์ ก็แทบจะไม่เหลือเงินไว้ใช้แล้ว แถมเอาเงินไปทำงานได้แค่วันละ 80 บาท ค่ารถไปกลับ 40 บาท เหลือค่าข้าว 40 บาท ค่าขนมรอบเที่ยงนี่ไม่ต้องคิดเลย ไม่มี ทำไงดีล่ะทีนี้อาจจะเป็นช่วงที่เครียดสุดตั้งแต่มือเติบมาจากสิ้นปีที่ผ่านมา เพราะงานเข้าเยอะครับรายได้เลยเยอะ ส่วนเที่ยวช่วงปีใหม่ก็เก็บกินบุญเก่ากันจน สมน้ำหน้าตัวเองจังเลยเราจึงต้องมีปฏิบัติการหาเงินอย่างเร่งด่วนทันทีครับ

     เริ่มแรกก่อนไปทำงานตอนเช้า ก็ไหว้พระซะหน่อยหลังจากขอหวยพระท่านมาหลายงวด แต่ก็ถูกกินเรียบ มาวันนี้ผมไม่ขอหวย แต่ของานแทนครับ อิอิ แต่มันดันได้ผลซะด้วยสิ เพราะตอนผมนั่งทำงานตอนบ่ายๆงานเข้าทันที โดยมีคนมาจ้างให้ทำแบบตุ๊กตาถักให้เพราะเค้าจะเอาไปลงนิตยาสาร แต่ทำไม่เป็นเลยให้เราทำให้ แหม มันช่าง Happy อะไรอย่างนี้ทำให้ผมต้องเนียนป่วยหยุดงานมาทำงานนอกกันซะหน่อยครับ แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นี้ครับ หลังจากนั้นอีก 2 วันลูกค้าเก่าที่ค้างเงินไว้ก็ชำระเงินที่ค้างไว้ให้อีก โหยนึกถึงเวลาที่แบบหิวมากๆ แล้วผ่านร้านก๊วยเตี๋ยวง่ะครับ แบบนั้นเลยง่ะ หลังจากได้เงินมาแล้วก็ไปช๊อปปิ้งหาข้าวสารอาหารแห้งมากักตุนเผื่อเจอสภาวะกินแกลบอีกครั้งครับ ช้อปปิ้งเพลินๆอยู่ดีๆก็มีพี่ที่รู้จักติดต่อมาให้ไปช่วยทำงานอีก เหอะๆ แถมไอ่งานเขียนแบบตุ๊กตาถักจากจะได้ทำแค่ครั้งเดียว พี่เค้าเหมาจ้างเราทำไป 1 ปี แล้วในอาทิตย์หน้าก็จะได้เงินที่ลูกค้ายังไม่ได้ชำระอีกก้อนนึง นี่แหละครับผมรู้สึกได้เลยว่ามันยิ่งกว่าถูกหวยอีกง่ะครับ จากนั่งกินแกลบอยู่ดีๆ ก็ได้กินข้าวซะงั้น หลังจากจบงานเหล่านี้คงต้องไปทำบุญซักรอบง่ะครับ ทีหลังผมคงจะไม่ขอหวยแล้ว ของานจะพระท่านดีกว่า ได้เงินเร็วกว่าหวยอีก แถมไม่ต้องลุ้นด้วยครับ ถ้าใครคิดจะไปทำตามผมก็ไม่ว่านะครับ สวัสดีครับ