เมื่อวานนี้ (27 ก.พ. 2555) ผมก็มีภารกิจหาลูกค้าที่เป็นโรงงานในจังหวัดสมุทรสาคร ซึ่งก็เป็นประจำอยู่แล้วที่จะต้องเข้ามาหาลูกค้าเจ้านี้เดือนละ 2 ครั้ง ทุกครั้งที่ผมมาโรงงานผมจะดีใจกว่าเข้า Office ซะอีกเพราะจะได้กลับบ้านเร็วกว่าปกติ (ทำงาน 9 โมงเช้า เลิกงาน 6 โมงเย็น) แต่ถ้าผมมาโรงงานผมจะเข้าไปถึงโรงงานประมาณ 10 โมงครึ่ง และออกมาประมาณ บ่าย 3 ทำให้ผมได้เวลาเพิ่มขึ้นอีก แต่วันนี้มันกลับไม่เป็นอย่างนั้นเลย ผมออกจากโรงงาน บ่าย 3 โมงพอดีและนั่งรถออกมาเพื่อจะมาต่อรถเมล์แถวๆ หมู่บ้านเศรษกิจ ออกจากโรงงานมาถึงหมู่บ้านเศรษฐกิจก็เกือบ 1 ชั่วโมงแล้วครับ ผมก็รอรถ 101 ที่จะต้องต่อไปลงแยก มไหสวรรค์ วันนี้หนีออกมาเร็วด้วยรถไม่น่าจะติดมั้ง ผมคิดในใจ เมื่อ 101 สุดแสนจะโล่งมาผมรีบกระโดดขึ้นทันที และนั่งอย่างมีความหวังว่าจะไปถึงที่หมายไม่เกิน 30 นาที เพราะทุกครั้งก็ประมาณนี้ แต่วันนี้มันไม่เหมือนเดิมเลย รถเริ่มติดตั้งแต่ เดอะมอล์บางแค ติดเรื่อยๆ ตลอดเส้นทาง ผมก็คิดว่าถ้างีบซักพักนึงก็น่าจะถึงแล้ว เลยหลับบนรถเมล์ไปกว่า 15 นาทีอุแม่เจ้า รถมันเขยิบจากที่เดิมไปไม่ถึง 200 เมตร ผมคิดในใจว่านรกแล้ว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้อ่ะครับต้องทนนั่งรถออกไป เกือบ 1 ชั่วโมงครึ่งกว่าจะถึง ทั้งร้อนและเหนื่อยมากๆ รวมเวลาเดินทางกว่า 2 ชั่วโมงครึ่งแล้วก็ยังไม่ถึงบ้านอีก สุดท้ายผมก็ต้องต่อสาย 21 เพื่อเข้าบ้าน ดีหน่อยที่ไม่ต้องรอนานเพราะ 21 มาภายในเวลา 10 นาที (ปกติรอนานมาก) แต่คนก็แน่นเต็มคัน แถมยังมีแก๊งวัยรุ่นมหาลัย 3-4 คนที่มายืนเกะกะ อยู่กางรถคุยกันเสียงดัง แถมเบียดเค้าไปทั่วอีก เห้อเด็กๆสมัยนี้มารยาทสะกดกันไม่เป้นเลยหรือไงเนี่ย สุดท้ายผมก็ต้องยืนหลบอยู่ในซอกเล็กๆ ส่วนรถก็วิ่งไปเรื่อยๆ จนไปติดปากทางจะเข้าถนนประชาอุทิศ ซึ่งถ้าคนอยู่แถวนั้นก็คงเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วแหละครับ ซึ่งเรื่องนี้มันก็มีคำตอบมาจากลุงๆ TAXI ที่นั่งบ่อยๆเค้าบอกว่าไอ่ร้านโจ๊กที่เลยสะพานแรกไปง่ะ มันชอบมีคนมาจอดซื้อโจ๊กทำให้รถติดถึงปากทาง ไอ่ตอนแรกเราก็ไม่เชื่อลุงเมื่อไหร่ แต่หลังๆนี่มันใช่เลยครับ รถยนต์พวกนี้ชอบมักง่ายจอดอยู่ข้างถนน ซึ่งถนนก็มีแค่ 2 เลน นายจอดไป 1 เลน เหลือให้เค้าวิ่งเลนเดียว มันคงไม่ติดง่ะครับ เจริญจริงๆ และหลังจากที่รถเมล์ผ่านไอ่ร้นโจ๊กนี้ไปแทบจะเหยียบกันมิดคันเร่ง ไม่ถึง 10 นาทีก็ถึงบ้านแล้วครับ รวมเวลาเดินทาง 3 ชั่วโมงกว่าๆ –*-

     จากเหตุการณ์ครั้งนี้ ผมว่าสาเหตุที่รถติดในกทมส่วนใหญ่มาจากระเบียบวินัยของผู้ขับขี่รถที่แย่มาก คิดจะจอดก็จอด คิดจะแทรกก็แทรก คิดจะปากก็ปาก แถมชอบวิ่งขวางเลนถนนอีก ส่วนปัจจัยรองก็เรื่องรถ TAXI และรถยนต์ส่วนบุคคลเยอะมากเกินไป แต่ก็อย่างว่าล่ะครับ ระบบขนส่งมวลชลใน กทม. มันยังไม่ดีพอ แต่ถ้าคิดกลับกันผมว่าคนไทยง่ะเป็นพวกรักสบาย ถ้าให้เลือกระหว่างขับรถส่วนตัวแล้วมาเจอรถติดกับโหนรถเมล์ใครๆก็เลือกขับรถอยู่แล้วใช่ไหมครับ ยังไงก็ถ้าเกิดจะชับรถกันก็ช่วยมีวินัยจราจรกันซักนิด รถติดก็ไม่ได้มีคุณติดแค่คนเดียว แต่เค้าก็ติดกันหมดแหละ แถมถ้ายิ่งคนที่ขึ้นรถเมล์แล้วโหนกันเหงื่อหยดนี่มันสุดๆจริงๆ ก็หวังว่ารถไฟฟ้าที่กำลังสร้างอยู่นี้คงจะเสร็จกันเร็วๆหน่อยนะครับ คนเค้ารอใช้กันอยู่ ว่าแล้วก็ลากันตรงนี้เลยละกันครับ ไว้โอกาสหน้าจะมีเรื่องมาเล่ากันอีกแน่ๆ เร็วๆนี้ครับ

http://www.youtube.com/watch?v=yEmJwyyeFmM

ร้องเอง ฟีทเจอริ่งเอง สุดยอดครับ

http://www.youtube.com/watch?v=NA7UNhYl_MQ

ช่วงนี้ทะเลาะกับแฟนบ่อยๆ ไม่อยากทะเลาะเลย

     สวัสดีครับ วันนี้ว่างจัดเลยขอมาเขียนเล่าเรื่องราวช่วงนี้ซะหน่อย เนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงเข็มขัดสั้น เนื่องจากงานวัด Effect ทำให้ต้องจ่ายหนี้หลายประการรวมๆกันก็หลายอยู่ ทำให้เกิดสภาวะดังที่กล่าวข้างต้นมา โดยเพียงแค่ วันที่ 20 กุมภาพันธ์ ก็แทบจะไม่เหลือเงินไว้ใช้แล้ว แถมเอาเงินไปทำงานได้แค่วันละ 80 บาท ค่ารถไปกลับ 40 บาท เหลือค่าข้าว 40 บาท ค่าขนมรอบเที่ยงนี่ไม่ต้องคิดเลย ไม่มี ทำไงดีล่ะทีนี้อาจจะเป็นช่วงที่เครียดสุดตั้งแต่มือเติบมาจากสิ้นปีที่ผ่านมา เพราะงานเข้าเยอะครับรายได้เลยเยอะ ส่วนเที่ยวช่วงปีใหม่ก็เก็บกินบุญเก่ากันจน สมน้ำหน้าตัวเองจังเลยเราจึงต้องมีปฏิบัติการหาเงินอย่างเร่งด่วนทันทีครับ

     เริ่มแรกก่อนไปทำงานตอนเช้า ก็ไหว้พระซะหน่อยหลังจากขอหวยพระท่านมาหลายงวด แต่ก็ถูกกินเรียบ มาวันนี้ผมไม่ขอหวย แต่ของานแทนครับ อิอิ แต่มันดันได้ผลซะด้วยสิ เพราะตอนผมนั่งทำงานตอนบ่ายๆงานเข้าทันที โดยมีคนมาจ้างให้ทำแบบตุ๊กตาถักให้เพราะเค้าจะเอาไปลงนิตยาสาร แต่ทำไม่เป็นเลยให้เราทำให้ แหม มันช่าง Happy อะไรอย่างนี้ทำให้ผมต้องเนียนป่วยหยุดงานมาทำงานนอกกันซะหน่อยครับ แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นี้ครับ หลังจากนั้นอีก 2 วันลูกค้าเก่าที่ค้างเงินไว้ก็ชำระเงินที่ค้างไว้ให้อีก โหยนึกถึงเวลาที่แบบหิวมากๆ แล้วผ่านร้านก๊วยเตี๋ยวง่ะครับ แบบนั้นเลยง่ะ หลังจากได้เงินมาแล้วก็ไปช๊อปปิ้งหาข้าวสารอาหารแห้งมากักตุนเผื่อเจอสภาวะกินแกลบอีกครั้งครับ ช้อปปิ้งเพลินๆอยู่ดีๆก็มีพี่ที่รู้จักติดต่อมาให้ไปช่วยทำงานอีก เหอะๆ แถมไอ่งานเขียนแบบตุ๊กตาถักจากจะได้ทำแค่ครั้งเดียว พี่เค้าเหมาจ้างเราทำไป 1 ปี แล้วในอาทิตย์หน้าก็จะได้เงินที่ลูกค้ายังไม่ได้ชำระอีกก้อนนึง นี่แหละครับผมรู้สึกได้เลยว่ามันยิ่งกว่าถูกหวยอีกง่ะครับ จากนั่งกินแกลบอยู่ดีๆ ก็ได้กินข้าวซะงั้น หลังจากจบงานเหล่านี้คงต้องไปทำบุญซักรอบง่ะครับ ทีหลังผมคงจะไม่ขอหวยแล้ว ของานจะพระท่านดีกว่า ได้เงินเร็วกว่าหวยอีก แถมไม่ต้องลุ้นด้วยครับ ถ้าใครคิดจะไปทำตามผมก็ไม่ว่านะครับ สวัสดีครับ

     สวัสดีครับ ต้อนเดือนกุมภาพันธ์ เดือนแห่งความรักวันนี้ผมจะพาเที่ยวงานวัดกันครับ บังเอิญบ้านพ่อผมอยู่วัดหนองแขม และพ่อแม่ก็ขายของอยู่ที่นี่ทำให้พอมีงานวัดผมก็เลยหาของมาขายกันซักหน่อยเพื่อเป้นรายได้เสริมหลังจากอั่งเปาหมดแล้ววว ซึ่งวัดหนองแขมนี้มีงานวัดทั้งหมด 10 วัน 10 คืน ยาวนานมาก ของส่วนใหญ่ที่ขายในงานวัดแห่งนี้หลักๆทุกๆปีก็คงจะเป็น หอยทอด ที่ปีนี้มีมากกว่า 10 ร้านในงานวัด ส่วนราคาไม่งานวัดเอาซะเลยครับ 1 จาน 40 บาทกับหอยเพียงแค่ 2 – 3 ตัว (เรื่องจริงนะเนี่ย) แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ค่าที่แพงมาก ยิ่งถ้าอยู่ในจุดที่คนเดินเยอะๆอย่างกลางวัด สิบวันเกือบ 50,000 เลยทีเดียว ส่วนที่เห็นเยอะอีกเป็นลำดับต่อมาคือ ปาลูกโป่ง ที่ปีนี้มีมากเป็นพิเศษ แบบว่าเห็นคนถือตุ๊กตากันเพียบ ตอนแรกก็สงสัยว่าทำไมปาได้ง่ายจังตั้ง 7 ลูกโดนหมดเป้นเราแค่ 2-3 ลูกโดนก็เก่งแล้ว แต่ร้านพวกนี้เค้าจะมีให้เราซื้อ 1 ดอก 100 บาทแล้วปาให้โดนในทีเดียวก็จะได้ตุ๊กตาเลย หรือ 2 ดอก 80 บาท ปาให้โดน 2 ที ได้ตุ๊กตาแบบนี้แหละครับ ทำให้คนได้ตุ๊กตากันเยอะมากๆ เดินต่อมานิดนึงก็มีเกาลัด ราคาย่อมเยา ถุงเล็กๆถุงละ 25 บาทให้กินกันจนร้อนในไปเลย ส่วนไก่ย่างก็ไม่น้อยหน้ามีประมาณ 3-4 ร้านแต่จะอยู่ด้านหน้าวัดหน่อย และจะเป็นเจ้าเดิมๆซะส่วนใหญ่ราคาก็ประมาณ 50-100 บาทตามขนาดของชิ้นไก่นั่งเอง แต่ถ้าใครอยากหาของหวานๆกินก็มีข้าวหลามที่มาแข่งกัน 2 ร้านทุกๆปี เดินถือกลับบ้านกันซํก 2-3 กระบอก แต่ถ้าอยากหาของกินเล่นๆ ก็มีทั้งแคปหมู ปลาหมึกย่าง ลูกชิ้น ไส้กรอก หรือแม้กระทั่งมันฝรั่งทอดก็มีครับ เกิดใครอยากซื้อของใช้ ที่นี่ก็มีขายทั้ง จาน หม้อ ไห กระทะ ครบเลยครับ เสื้อผ้าและกางเกงก็มีหลบๆตามซอกมุมของวัดให้ได้ช๊อปปิ้งกัน และหลังจากเดินกันเรียบร้อยก็ไม่ลืมเข้าไปทำบุญในโบสถ์ ปีนี้เค้ามีแจกอั่งเปาให้ เพียงแค่ทำบุญถ้าไตรสามเณรเพียง 100 บาทก็จะได้อั่งเปา + มีล๊อตตาลี่งวดประจำวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2555 และหลวงปู่ทวดรุ่นวัดหนองแขม ให้อีก 1 อง ก็แปลกดีเหมือนกันครับ ที่มีแจกล๊อตตาลี่ด้วย หลังจากทำบุญและซื้อของกันเสร็จแล้ว ก็แยกย้ายกันกลับบ้านได้ครับ

     วันนี้ก็เดินกันเหนื่อยมากแล้วครับ เลยอยากจะมาแบ่งปันประสพการณ์การเดินงานวัดบ้างซักนิด แต่จะดีไม่น้อยถ้างานวัดสมัยนี้ ไม่มีเด็กวัยรุ่นมาตีกัน และคนที่มาเดิน แต่งกายเรียบร้อยกว่านี้ เพราะที่เห็นๆ สาวๆวัยรุ่นมักใส่กางเกงขาสั้น หรือเสื้อคอกว้างๆ และก็ดันหน้าอกอย่างเห็นได้ชัดเข้าวัด มันเป็นสิ่งที่ไม่สุภาพเลยครับ แต่ก็ทำไงได้หล่ะครับ สมัยนี้ —-