วันนี้ 13 ตุลาคม 2554 ระบบปฏิบัติการอย่าง Ubuntu ก็ได้ออก Version ใหม่แล้วครับสำหรับใครที่ใช้ Ubuntu อยู่สามารถอัพเดดกันได้แล้ว ส่วนใครที่ยังไม่เคยลองเล่นดู Ubuntu เค้าใจดีทำให้เราเล่นได้ผ่านหน้าเว็บไซด์ด้วยครับ คุณสมบัติหลักๆที่มีเพิ่มเติมมาใน Version นี้คือการปรับปรุง Unity ที่หลายๆคนบ่นว่ามีปัญหามากเหลือเกิน เปลีย่นหน้าจอ Login จาก GDM เป็น lightDM เพิ่ม Thunderbird เป็นระบบเมลหลักในเครื่อง และการปรับปรุงระบบจัดการซอฟท์แวร์ให้ทันสมัยขึ้นครับ ถ้าใครไม่เคยลองแนะนำให้ลองเล่นครับ ทุกอย่างใน Ubuntu นั้นบอกได้คำเดียวว่าฟรีทั้งหมดครับ ว่าแล้วก็ไปลองกันเลยดีกว่า
คลังเก็บรายเดือน: ตุลาคม 2011
บริจากไฟฉาย
สวัสดีครับมาถึงเรื่องที่สองของวันนี้ เนื่องจากเวลานี้พี่น้องชาวไทยของเราประสพปัญหาอุทกภัยกันหลายๆจังหวัดในภาคกลางทำให้เกิดความสูญเสียต่อทรัพย์สินและชีวิต ผมก็อีกคนนึงที่ติดตามข่าวสารทุกๆวัน เห็นภาพแบบนี้ทุกวันจนเกิดอาการอยากจะช่วยเหลือพวกเขาเหล่านั้นบ้างจนได้ปรึกษากันในกลุ่มที่ทำงานจนได้ว่าเราจะบริจากไฟฉาย ของจำเป็นอีกอย่างนึงสำหรับใช้ในกลางคืนมันน่าจะมีประโยชน์อย่างมากๆสำหรับผู้ประสพภัย แถมเราทำงานกับแถวๆสำเพ็งอยู่แล้วของอย่างนี้หาได้ไม่ยาก จึงได้มอบหมายให้พี่สาวไปซื้อมา 24 อันพร้อมถ่านไปฉายอีกจำนวนเท่าๆกัน หลังจากที่ซื้อมาแล้วก็นั่งใส่ถ่านกันก่อนเพื่อที่จะได้สะดวกในการใช้งาน เมื่อเสร็จแล้วเราก็นำของทั้งหมดไปบริจากยังจุดรับของที่ท่าน้ำราชวงศ์ครับ ยังไงก็เอาบุญมาฝากนะครับ คนไทยยังไงก็ไม่ทิ้งกัน แถมยังมีโครงการที่จะบริจากพวกยา หรือผ้าอนามัยที่ขาดแคลนอีก ไว้โอกาสหน้าจะได้มาบอกกล่าวกันครับ
วันนี้คุณกินข้าวกับพ่อแม่แล้วหรือยัง
สวัสวดีครับวันนี้ผมมีประสพการณ์ดีๆมาเล่าให้ฟังกันอีกแล้ว ผมเป้นคนนึงที่ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่เพราะแยกมาอยู่เองได้เกือบปีแล้วเพื่อที่จะได้มาทำงานได้สะดวกขึ้น แต่ก็มีบ้างที่ผมจะต้องไปหาลูกค้าโรงงานในสมุทรสาครซึ่งก็ใกล้ๆกับบ้านพ่อแม่ผม ทำให้ผมได้แวะไปหาท่านอยู่บ่อยๆ แต่การแวะทุกครั้งก็แวะแค่ถามสารทุกข์สุขดิบแล้วก็กลับบ้าน ทำให้ไม่ได้ทำกิจกรรมอะไรกันมากนัก จนวันก่อนที่ผมได้เข้าโรงงานอีกครั้ง พ่อแม่ผมก็โทรมาหาเพื่อให้ไปช่วยพี่ชายทำคอมพิวเตอร์หน่อย เพราะลูกค้าคนนี้เรื่องมากจนทำอะไรกันไม่ได้จากตอนแรกผมก็คิดว่าจะกลับบ้านเลยเพราะเหนื่อยมากทำให้ได้แวะเข้าไปซักหน่อย หลังจากที่มาถึงผมก็นั่งทำคอมพิวเตอร์อยู่หลายชั่วโมงจนตกเย็นแล้วผมทำเสร็จก็เตรียมตัวจะกลับบ้าน แต่แม่ผมก็ถามว่าจะกินข้าวไหมเดี๋ยวจะทำให้กิน ผมก็ต้องตอบว่ากินอยู่แล้วเพราะรู้สึกว่าไม่ได้กินข้าวฝีมือแม่มานานแถววันนี้เพื่อนผมมันก็กลับบ้าน แถมพูดว่าแม่ทำข้าวไว้รอให้ไปกินเหมือนกัน(ไม่อยากน้อยหน้ามัน) แล้วแม่ผมก็ไปทำข้าวผัดกระเพาไก่มาให้เต็มจานซึ่งก็เหมือนกับทุกทีที่ผมกินข้าวที่บ้านตอนที่ผมยังไม่ย้ายไป ผมกินข้าวเยอะมาก แม่ผมก็รู้ว่าผมเป้นคนกินข้าวเยอะก็จะให้ข้าวและกับข้าวมาเต็มๆอย่างนี้ ผมไม่รอช้ารีบกินทันทีเป็นตรั้งแรกในรอบหลายๆเดือนที่ผมได้กินข้าวพร้อมหน้ากับแม่ รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก หลังจากกินเสร็จผมก็ลาพ่อแม่และกลับบ้าน ตอนขึ้นรถเมล์ผมก็คิดถึงแม่ตลอดแทบจะน้ำตาไหลไม่รู้เพราะอะไร ผมคิดว่าสักวันนึงก็น่าจะได้กลับมาอยู่กับพ่อและแม่อีกครั้งแน่ๆครับ